ستاره سوسوزن من کجائی
عـشـق مـن جـز غم دلواپسی نـیسـت من نه عمری پشت شیشه چون عروسک بودم قـصـه ها گـذشـتـه بـر مـن تــا بـدونـم کـیسـتم
آخه قلـبـم مثل قـلـب کـســی نـیسـت
من پر از احساسم
تو پر از احساسـی
وای اگر قلب منو نشناسی
بیا با عشق و احساس منو دوباره بشناس...
تو به تصویری چه کودکانـه دل باختـه ای
منو اونجوری که در بـاور خـود ساخته ای
تو به نقشی که چه دوره از من
عکـس ماهـه تـوی آب روشــن
تـوی رویــایـی مـثـل بــیــداری
تو می خوای که ماهو از برکه بیای برداری
نـه کـه خـفـتـه بـیـن پــنـبـه هـا و پــولـــک بودم
من اگـر سـردار عـشــقـم یا کـه پـاک باخـتـه ام
ســرنوشــتم رو با دســتـای خــودم سـاخته ام
سر گذشتم هر چه بوده من پشیمـون نیـسـتم
یه زمان عاشــق و گـاهـی تـوی آغـوش هـوس
هـر چــه بــوده همه انـتـخـاب مـن بـوده و بــس
گاهی سرشار از حقیقت گاهی مغلوب گناه
هر چه هستم تو فقط من رو برای من بخواه
مــن اگـر مـریـم پـاکـم یـا کـه یـک گـیـاه هرز
عشق من، بیا به باور هـای مـن عـشـق بورز
من پر از احساسم
تو پر از احساسـی
مگه می شه قلبمو نشناسی... مگه می شه قلبمو نشناسی